Jest to koncepcja neurorozwojowa zapoczątkowana w latach 40. XX wieku przez małżeństwo Bobath.
Metoda stosowana jest z powodzeniem u dzieci z uszkodzeniem ośrodkowego układu nerwowego jak również u dzieci zdrowych, z niewielkimi dysfunkcjami.
Przyjęte w niej założenia i techniki usprawniania są przyjazne dzieciom. Usprawnianie według tej metody ma na celu pomóc dziecku z uszkodzeniem mózgu stać się samodzielnym, funkcjonować i wykorzystywać swoje możliwości. Dzieciom z niewielkimi deficytami ruchowymi pomaga w harmonijnym rozwoju psychomotorycznym, skierowana jest na poprawę jakości ruchu i profilaktykę wad postawy.
Usprawnianie według koncepcji NDT Bobath jest szczególnie przydatne w terapii niemowląt i dzieci, ponieważ może być łatwo włączone w ich rozkład dnia. Nie zaburza interakcji matka−dziecko. Prawidłowo wykonywana pielęgnacja, noszenie dziecka czy zabawa z nim są naturalnym sposobem wspomagania rehabilitacji. Rodzice biorą udział w planowaniu i przebiegu terapii.
Terapia metodą NDT-Bobath kierowana jest do dzieci z:
- uszkodzeniem OUN
- obniżeniem lub wzmożeniem napięcia mięśniowego
- asymetrią ułożeniową
- opóźnieniem rozwoju psychoruchowego
- problemami ortopedycznymi
- porażeniem splotu barkowego
- kręczem szyi
- zaburzeniami karmienia, ssania, połykania.